Bravo voor regisseur Jorinde Keesmaat, die Phion met een knipoog uit de routine haalde (Volkskrant ****)
Recensie
Pagina delen
Als opmaat naar de Derde symfonie van Louise Farrenc waren er drie deelvoorstellingen rond verhalen van vrouwelijke orkestleden.
Rode pumps, gele ballerina’s, gouden naaldhakken. Het is niet het schoeisel waarmee musici doorgaans het podium betreden, zeker de mannen niet. Toch gebeurt het bij Phion, het symfonieorkest van Gelderland en Overijssel. Want ja, je kunt wel willen pronken met de Derde symfonie van Louise Farrenc (1804-1875), de 19de-eeuwse Française die streed in een mannenvak, maar denk eens verder: hoe ver durf je zelf af te wijken van de norm?
Bravo voor regisseur Jorinde Keesmaat, die Phion met een knipoog uit de routine haalde. Als opmaat naar de symfonie maakte ze drie korte voorstellingen rond verhalen die ze ophaalde bij vrouwelijke orkestleden. Stories from Within the Orchestra, met zelfbeschikking als rode draad.
In de krochten van het Zwolse Theater de Spiegel kwam donderdag Henriëtte Bosmans (1895-1952) voorbij, de Nederlandse pianist en componist die conventies tartte. Strijdbaarheid was het devies van de altviolist Marieke Wenink. Na een work-out, gutsend van het zweet, speelde ze een teer stukje Bach. De derde voorstelling hekelde mannelijke lichaamstaal, van wijdbeens onderuitzakken tot wrijven over de bierbuik. Hooguit jammer dat de begeleidende kamermuziek stuitte op beton en systeemplafonds.
Gedoucht en wel schoof iedereen aan voor Farrencs Derde symfonie. Puik stuk, neem alleen al het Scherzo dat er wriemelend vandoor stuift. Phion werd er strak en sensibel doorheen geleid door Manoj Kamps. De dirigent viel volmaakt samen met het thema. Zijn wie je wil zijn: Kamps definieert zichzelf als non-binair en queer en wenst in het meervoud te worden beschreven. Nou, die plateaulaarsjes stonden hun goed.
Door Phion o.l.v. Manoj Kamps, regie Jorinde Keesmaat.
Nog te beleven in Apeldoorn (28/10) en Enschede (29/10).
