Recencies Giulio Cesare - Nederlandse Reisopera & Phion

★★★★☆ IJzersterke cast in kluchtige Händel

"Onder Petrou’s vlotte baton speelt Phion de hele avond levendig. De moderne instrumenten klinken wel minder vinnig dan hun historische tegenhangers. Maar, bijgestaan door een Griekse continuogroep uit Petrou’s ensemble Armonia Atenea, fraseren de musici zo mooi barok dat je daaraan nauwelijks denkt." - NRC Handelsblad

Lees de gehele recensie hier:
Recensie NRC

★★★☆☆ Al het muziekvertier ten spijt, Giulio Cesare wringt na een uur of wat. Welk verhaal wordt hier verteld?

"Indruk maakt ook de battle tussen countertenor Joeri Mynenko (een zachtzinnige Caesar) en de violist Arthur Ornée, die rondwandelt op het toneel. Wie verleidt de meisjes met de mooiste vogelzangimitatie? En smeuïg is de aria waarin Cleopatra’s vertrouweling Nireno uit de kast komt als buikdansende dragqueen, begeleid door jazzpiano en plukbas. Onder dirigent Petrou blaakt de orkestbak van energie. Er zit een puike afvaardiging van Phion, het symfonieorkest van Gelderland en Overijssel." - De Volkskrant

Lees de gehele recensie hier:
recensie volkskrant

Reisopera toont virtuoze Giulio Caesare

"In de orkestbak een selectie aan strijkers en blazers uit het Phion, orkest van Gelderland en Overijssel, zoals de club van gefuseerde orkesten officieel heet, aangevuld met een continuogroep afkomstig uit Petrou’s Atheense barokorkest. Dat hij doorkneed is in de muziek van de achttiende eeuw, laat hij middels zijn virtuoos spelende musici duidelijk horen. Pittige tempi, heftig accenten in de woedearia’s en heerlijke legato’s in de onderstromen bij de vele melodieuze aria’s zorgen voor een voortdurende genieting, ondanks de lange zit (met één pauze)." - Place de l'Opera

Lees de gehele recensie hier:

Recensie place de l'opera

Hatseflats, dat heeft de Nederlandse Reisopera toch maar mooi geflikt. Veni, vidi, vici

"Petrou dirigeerde nu een fantastisch muzikaal ensemble bestaande uit een geweldige Griekse continuo-groep en topmusici uit Phion. Wonderbaarlijk wat Petrou met de musici van Phion voor elkaar kreeg. Petrou weet hoe hij de meesterlijke variatie die Händel in zijn lange opera aanbracht een extra zwiep kan geven, en Phion reageerde weergaloos op die zwiepen. Hier leek wel een heus gespecialiseerd barokensemble in de bak te zitten. In de continuo-groep lardeerde de fantastische theorbe-speler Theodoros Kitsos zijn muzikale lijnen met Oosters getinte noten en riedels." - Trouw

Lees de gehele recensie hier:

recensie trouw